Opis almanachu „Poezja w sutannie” pod red. ks. Stefana Radziszewskiego

Ks. Stefan Radziszewski wpadł na koncept antologii poetyckiej nieco odmiennej od dotąd znanych, to znaczy zawierających wyłącznie wiersze wybranych - wedle rozmaitych kluczy - poetów. Pomysł ten polega na tym, że kapłani poeci prezentowani są osobnymi, trójdzielnymi blokami, na które - obok wierszy - składają się wypowiedzi tychże poetów oraz szkice interpretacyjne wybranych - utworów. Zaś subiektywny wybór objął ósemkę: Janusza A. Ihnatowicza, Jerzego Szymika, Janusza A. Kobierskiego, Wacława Buryłę, Stanisława Kobielusa, Grzegorza Stachurę, Jana Sochonia i Kazimierza Wójtowicza.

Niezależnie od przeżyć związanych z odbiorem samej poezji, zaciekawić może stosunek twórców-kapłanów do własnego poezjowania, do poezji w ogóle. Zawsze mnie to interesowało. Jak sądzę, nie tylko mnie. Czym jest dla kapłana piszącego poezja? Jak ją postrzega? Jak ją urealnia słowem? Czy istnieją w tej materii wyróżniki wobec innych piszących? Tylko z pozoru są to pytania naiwne. Gdyż (nieznaczna ilościowo) część poetów, przez łaskę kapłaństwa, ma szansę postrzegania rzeczywistości (doczesnej i duchowej) z innej perspektywy.

I jeszcze jeden ważny element antologii, wyróżniający ją spośród innych. Komentarze krytyczne ks. S. Radziszewskiego przy każdym z poetów. Co tu ukrywać: kawał rzetelnej roboty. Kompetentnej, czułej, otwierającej rozmaite pola interpretacyjne. Widać w tym wszystkim autentyczną fascynację omawianymi utworami oraz ich autorami.

Sumując: rzecz to - bardzo pociągająca. I pod względem edytorskim poprawnie skrojona. Warto znaleźć dla niej miejsce w swojej biblioteczce. I to bez względu na światopogląd.